Zaterdagmiddag 3 februari 2024. Voor de meeste leden zal deze reguliere dag snel in de vergetelheid raken. Hoe anders is dat voor Boyd van Steijn. De talentvolle middenvelder maakte in een wedstrijd van Foreholte 2 tegen ARC 2 na 13 maanden (!) revalideren dan eindelijk zijn rentree binnen de lijnen. Het uitgelezen moment voor ons om de Voorhouter op te bellen. Om terug te blikken op het recente lief en leed in zijn prille carrière.
Boyd, hoe heb je je eerste minuten na je blessure beleefd?
‘’Ik moet zeggen: lekker. Het is vooral heel erg wennen, maar ik ben vooral heel blij dat het weer kan. Ik ben nog een beetje angstig voor mijn knie, maar ik heb er vertrouwen in dat het straks weer gaat zoals het was. Afgelopen zaterdag heb ik voor de derde keer op rij minuutjes kunnen pakken. Tegen ARC kreeg ik overigens na 10 minuten mijn eerste gele kaart, dus misschien is er wel niet zo veel veranderd.''
We gaan terug naar dat zeer pijnlijke moment op een donderdagavond. Kan je het nog herinneren?
‘’Ja, dat weet ik nog heel goed. Het was op een training. Ik dacht leuk een mannetje voorbij te spelen, maar ik raakte de bal kwijt om vervolgens over het been van mijn tegenstander te stappen. Ik draaide, maar mijn knie dacht daar anders over. Ik scheurde alles af: mijn kruisband, binnenband, gelukkig was mijn meniscus nog goed. Ik zal niet herhalen wat ik allemaal schreeuwde. Maar na de ‘knak’ voel je dat het klaar is. En dat is schrikken.’’
Hoe zag jouw revalidatieproces eruit?
‘’De dag na de blessure ging ik naar de dokter en werd ik meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis. Ik werd direct geopereerd op aanraden van het ziekenhuis. Gelukkig kon ik nog voor kerst terecht, want anders moest ik wachten tot februari. Dat is wel mijn geluk geweest. Voor de operatie moest ik hard trainen om zo sterk mogelijk de operatie in te gaan. Want hoe sterker je banden, hoe beter je herstelt.’’
‘’De operatie liep echter niet zoals verwacht. Ik had wat tegenslag en mijn banden waren er erger aan toe dan gedacht. Daardoor heb ik drie maanden na mijn operatie stilgezeten. Verloren tijd. Na 8 weken mocht ik pas gaan fietsen. Ik moet zeggen dat het daarna vrij voorspoedig ging. Ik heb fijne begeleiding gekregen van Mark van het MTC. Eerst 3 à 4 dagen in de week om intensief mijn banden weer sterk te krijgen. Daarna vooral bezig geweest met het conditionele.’’
‘’De 13 maanden heb ik op en af beleefd. Soms denk je dat het heel rap gaat, maar op andere momenten ben je weer heel ongeduldig. Soms heb je er geen zin meer in en daarna zit je weer vol met motivatie. Maar ja, je moet toch doorgaan, hè.’’
En nu? Wat is het plan voor de komende periode?
‘’Mijn focus voor nu is 90 minuten voetballen. Want dat is al pittig genoeg. En daarna gaat mijn blik op het eerste, als de staf, ikzelf maar vooral mijn knie het toelaat.’’