• Na 10 jaar trainer te zijn geweest bij Foreholte, neemt Ian Haeck na dit seizoen afscheid. De kersverse vader zet zijn trainersschap even op een lager pitje om zich volledig te focussen op vrouw en kinderen. Een mooi moment om terug te blikken!

    Ian, je neemt naar 10 jaar afscheid bij Foreholte. De eerste vraag is waarom?
    ‘’Tien jaar is een mooie mijlpaal vind ik zelf. Maar het is heel simpel, ik heb nu twee jonge meiden en straks een nieuwe baan vanaf 1 augustus. Na 22 jaar trainerschap is het nu tijd voor het gezin. Hoe lang ik “thuis” blijf is niet bekend, ik ga ook lekker niks plannen. We zien wel hoe het loopt maar ik ben pas 38 jaar. Voetbal komt nog wel weer!

    Hoe kijk je terug op je tijd bij de vereniging?
    ‘’De tijd is heel snel gegaan. De club is organisatorisch veranderd ook maar met behoud van het eigen identiteit. Dat vind ik echt knap. Ik heb de J015-2, J014-1, 2 jaar de D1 en 1 jaar de C1 getraind als Hoofdtrainer. Ik heb ook 1 jaar de D2 geassisteerd van Kai Admiraal. Ieder team heeft zijn eigen verhaal en in totaal ben ik 5 jaar lid geweest van onze Technisch Commissie Jeugd.’’

    Hoe is dat je allemaal bevallen?
    ‘’Heel goed. Hoofdtrainer zijn van een selectie team is mooi, maar ik kan zeker genieten van een rol in de luwte als assistent. Als ik maar bezig kan zijn met de spelers individueel en met het groepsproces van een team. Als Hoofdopleiding of coördinator ben je veel meer met het proces van je trainers bezig, maar ook veel met randzaken en opvoedkundige vraagstukken en gesprekken. Daar gaat veel tijd inzitten en is niet altijd leuk, maar het is wel heel belangrijk. Pas als de spelers en trainers een veilige voetbal klimaat hebben kan je pas kijken naar het prestatieve.’’

    Prijzen gepakt?
    ‘’Er zijn sportieve prestaties geleverd. Mijn eerste jaar op de C1 was Foreholte net weer in de Hoodfklasse. Doelstelling was handhaving, dus minimaal plek 10. Het werd na een hele goede tweede seizoenshelft: plek 5. Weliswaar met 1: 4:4:2 ( dat was “vloeken in de kerk” binnen Foreholte) maar Ton van Bladeren heeft mij altijd gesteund qua speelwijze zolang de argumenten goed waren.’’
    ‘’Met de D1 zijn we gepromoveerd naar de Hoofdklasse, we werden 2e in de promotie poule 1e klasse. Daarnaast ben ik tweede geworden met J014-1 in de Hoofdklasse en dit jaar kampioen geworden met de J015-2, maar wat ik vooral belangrijk vindt is de ontwikkeling van een team en de interactie tussen spelers en staf. “Zonder relatie geen prestatie” is een uitspraak waar ik veel naar verwijs.’’

    En qua ontwikkeling van je trainerschap?
    ‘’Ik ben eigenlijk erachter gekomen wat echt bij mij past en dat is vanuit de luwte bezig zijn met jeugdvoetbal. Toen ik net bij Foreholte kwam had ik volop ambitieus als trainer. Ik at, dronk en sliep voetbal zeg maar. Ik ben nog steeds gek op het spelletje hoor, en ik kijk en volg veel. Echter de tijden dat een nederlaag op zaterdag mijn weekend verpeste, zijn echt voorbij kan ik je zeggen. Door mijn maatschappelijke carrière heb ik voetbal steeds meer gezien als een uitlaatklep en hobby en heb ik de sportieve persoonlijke ambities ingeruild voor het faciliteren van een veilige en leerzame voetbal klimaat voor spelers, trainers en ouders. Een rol die prima bij mij past en waar ik heel veel voldoening uit haal.’’

    Na zo”n lange tijd wil je vast mensen bedanken!
    ‘’Absoluut. Laat ik beginnen met de mensen die onderdeel zijn geweest van mijn technische staf door de jaren heen. Mijn grote dank aan Erik Tijsen, Andor Nieuwenhuizen, Sebastiaan Bloemendaal, Bert vd Plas, Martijn Waasdorp, Jan-Willem Noordermeer, Gert vd Luiyt, David de Kruijk, Jelle Harens en Johan Hulsebosh. Een staf is zo belangrijk voor een trainer. Verschillende karakters en invalshoeken zijn belangrijk maar altijd bezig zijn met maar 1 ding. Bezig zijn met prestatie maar nooit ten koste van het plezier van de spelersgroep.’’
    ‘’Ik heb 3 jeugdvoorzitters meegemaakt. Ik wil Jeroen Hoogink en Frank Dofferhof bedanken voor hun inzet en met hun het jeugdbestuur. Verder hoop ik echt niemand tekort doen, maar Martin Weijers staat voor mij toch op een voetstuk. Hij is zo geweldig en zo begaan met de mensen om hem heen, welke functie ze ook bekleden of in welke team ze ook spelen. Hij heeft mijn diepe bewondering en respect.’’

    ‘’Verder heb ik heel prettig gewekt in de TC met Ton Arroyo, Ton van Bladeren, Ton Tetteroo, Jan de Koning, Jan Homan, Jeroen van Reisen, Jan Willem van Leeuwen, Aschwin Schenk, Johan Lijten. Mooi om te zien hoe Kevin Compier zijn trainers loopbaan heeft opgepakt extern als kind van de club!’’

    ‘’Jan Willem Noordermeer noem ik toch graag apart. Hij is echt heel sterk om te bevragen aan ons als coördinatoren en trainers of we de dingen doen die zijn afgesproken. Vooral bij de twijfel gevallen van spelers die wel of niet in de selectie komen, of op de nominatie soms staan om “ af te vallen” heeft hij vaak kritisch gevraagd of alles is meegenomen en meegewogen in besluitvorming of procedures. Of als spelers van niet selectie teams voor de 3e keer een uitnodiging krijgen om mee te trainen met selectie omdat ze op hun eigen niveau wel uitblinken. Eerst checken bij ouders of dit wenselijk is, want teleurstelling is wel reëel. Hij gaf feedback wat procedureel zeker niet altijd populair is, maar wel essentieel voor het club proces “hoe gaan we nou om met spelers ( kinderen/jeugd)” Daar wil ik hem zeker voor bedanken. Het heeft mij als coördinator nog kritischer/ zelfbewuster gemaakt in de interactie met de trainers.’’

    ‘’Verder heb ik met heel veel plezier gewerkt met de aangestelde trainers en hun staf door de jaren heen. Het past goed bij elkaar en soms knettert het ook echt intern of onderling. We komen er wel bijna altijd weer uit. Of in het kamertje of aan de bar haha. Excuses als ik mensen vergeet, het zijn er ook teveel om helemaal op te noemen!’’

    ‘’Ik ben verantwoordelijk geweest voor de bovenbouw, maar als ik zie hoe de onderbouw van Foreholte eruitziet met zoveel eigen spelers die nu een team trainen. Dat heeft de club goed voor elkaar en de rol van Jan-Willem van Leeuwen en Jeroen van Reisen mag men echt niet onderschatten. Het zijn toppers. Waar ik wel altijd trots op ben en dat mag zeker niet onbelicht blijven. Foreholte staat er als club er gewoon heel goed op. In de regio en bollenstreek, maar ook vaak bij teams die voor het eerst kennis met ons maken. Die externe waardering is niet vanzelfsprekend maar oh zo waardevol.’’

    Hoe ziet je toekomst eruit? En blijf je nog een beetje aan de vereniging verbonden?
    ‘’Ik neem een sabbatical zoals dat zo mooi heet. Mijn gezin is nu aan de beurt en in verloop van tijd zullen we zien wat de voetbal mogelijkheden zijn. Natuurlijk houd ik contact met mensen binnen Foreholte. Tien jaar houd je nooit uit als je het niet naar je zin hebt. Met Tjeerd Steendam en Jorgen de Gooijer heb ik ook een mooi vriendschap aan overgehouden. Ik zal zeker langs de lijn staan een paar keer per jaar, dat beloof ik.’’