‘’De tijd is voorbij gevlogen’’

Acht jaar geleden begon ras-vrijwilliger (al 35 jaar actief bij de vereniging) Ton van Bladeren aan een nieuw avontuur binnen Foreholte. Als lid van TC Senioren werd hij en zijn team, waaronder zijn vrienden Ton Arroyo en Pascal Roffelsen, voor een lange tijd verantwoordelijk voor de technische zaken rondom het vlaggenschip. Een behoorlijke tijdrovende en pittige klus. En hoewel de 59-jarige geboren Katwijker er met heel veel plezier naar terugkijkt, is het na honderden wedstrijden, duizenden trainingen en een veelvoud aan e-mails en WhatsAppjes genoeg. We blikken met Ton van Bladeren met Ton Arroyo aan zijn zijde terug op een bijzondere periode waarin voetbal, vertrouwen en plezier centraal staan.

Ton, voordat je begon aan je avontuur in de TC Senioren, wat heb je eigenlijk allemaal gedaan bij de vereniging?

Ton van Bladeren: ‘’Ik ben 35 jaar geleden begonnen als trainer van de D1. Ik was toen net getrouwd. Het is de tijd waarin het hoofdveld nog gedraaid was. Daarna heb ik twee seizoenen de dames getraind. Een elftal met bekende namen als Sonja Elsgeest, Ines Angevare, Linda Vink en Miranda Tetteroo.’’

‘’De vrijwilligerstaken daarna hadden eigenlijk veelal te maken met de activiteiten van Ton Arroyo bij Foreholte. Wij kenden elkaar van onze tijd uit de selectie van Rijnsburgse Boys. Nadat hij stopte met voetballen, ging hij aan de slag bij Foreholte met de B-junioren. Niet lang daarna werd hij trainer van de A-junioren, omdat Paul Zwaan vertrok. En vanaf dat moment zijn onze paden gekruist.’’

‘’Ik was vaak als assistent-trainer of assistent-scheidsrechter/teammanager aan zijn zijde te vinden. Nadat Ton een stapje terug deed naar het tweede elftal, begon ik aan nieuwe activiteiten; in eerste instantie als zelfstandig trainer van teams en aansluitend als Hoofd Jeugdopleiding Middenbouw. En tja... wat nog meer? Jeugdkamp, kerstveiling, rol bij de certificering van Normen en Waarden, MC Bright Traject en het organiseren van vele selectie- en trainingskampen.’’

‘’Na acht jaar HJM stopte ik en werd ik vervangen door Ian. Maar tijdens mijn vakantie werd ik door Ton Arroyo gebeld. Hij gaf aan mij toe te willen voegen aan de TC senioren.

Ton Arroyo: ‘’Ja, ik was degene die belde. Na mijn trainersklus in de selectie werd ik Bestuurslid Technische Zaken. Max Bleijswijk stopte als TC-lid, dus we zaten met een gat. Ik belde Ton op en zei: ‘’Leuk dat je gestopt bent, maar als je terugkomt van vakantie, gaan we gewoon door’’. Het was ook niet zonder reden dat ik Ton belde. Waar ik ook actief was, als trainer of commissielid, vond ik het belangrijk om echt een krachtig team samen te stellen. Een team waarin iedereen met elkaar door één deur kon. Tuurlijk, verschillende ideeën zijn goed, maar we moeten het er wel met elkaar over kunnen hebben. In dat team paste Ton in iedere rol perfect.’’

Ton van Bladeren: ‘’Ik denk dat ik sterk ben in het invullen van een bepaalde behoefte. Ik snap al snel wat iemand wil of juist niet. Ton hoefde echt niets te zeggen, aan één blik of woord hadden we genoeg om elkaar aan te vullen. Hij had daarin een duidelijke visie en ik ging in iedere rol erover nadenken hoe ik dat zo goed mogelijk kon invullen. Overigens is die stip op de horizon niet heilig, maar het is goed om het doel in de gaten te houden en zo goed mogelijk na te streven.’’

En zo ging je na vele omwentelingen aan de slag als lid TC Senioren. Wat houdt dat eigenlijk precies in?

Ton van Bladeren: ‘’Je krijgt vanuit het hoofdbestuur een ambitie mee voor twee selectie-elftallen. Vroeger was Foreholte nog een dorpsclub met een ‘prestatief’ karakter. In mijn tijd in de TC senioren heeft het bestuur ambitie uitgesproken om (met de overgang van zondag naar zaterdag voetbal) een stabiele 2e klasser te willen zijn met de ambitie om in de eerste klasse te acteren. En daar maak je vervolgens, in dit geval samen met Pascal, plannen op. Wat voor trainer hebben we nodig? Welke staf? Wat voor trainer voor het tweede elftal? Is de vereniging er klaar voor? Blijven de spelers? Hoe is de samenstelling van je selectie? Mis je iets? Welke spelers haal je waarbij je eigen talenten niet in de weg zit? Vragen waarme je uiteindelijk de optimale invulling wil geven. Die ga je nooit volledig halen, maar je kan het altijd nastreven.’’

‘’En dan kijk je zo veel mogelijk trainingen en wedstrijden. Ik heb het altijd heel belangrijk gevonden dat je zelf dingen ervaart. Dat deed ik op mijn werk ook altijd. Als manager zat ik ook nooit in een afgesloten kantoor, maar op de afdeling met andere medewerkers. Dat heb ik bij Foreholte ook altijd gedaan. Hierop kon ik mijn eigen conclusies trekken en die evalueren met het team.’’

Ik kan mij voorstellen dat die invulling vanuit de TC niet over een nacht ijs gaat. Het zal ongetwijfeld gepaard gaan met veel meningen. Hoe ga je hiermee om?

Ton van Bladeren: ‘’Ja, ik heb inmiddels met heel wat mensen samengewerkt. Pascal Roffelsen, Ton Arroyo, Jan Willem Noordermeer, Rob Schrama. En het laatste jaar was ik vooral bezig om de nieuwe mensen te informeren en mee te nemen in de verschillende onderdelen. Maar weet je wat het allerbelangrijkste is geweest in die verschillende samenstellingen? Wederzijds vertrouwen, respect en vriendschap. Foreholte is zo’n mooie club, maar niets is belangrijker dan de club zelf. Natuurlijk hebben we allemaal onze eigen ideeën over wat anders kan, maar dat is niet het belangrijkste. Het gaat erom de rode draad die we met z’n allen hebben vastgesteld zo goed mogelijk in te vullen. En ja, daar moet je altijd kritisch bij blijven en mensen aanspreken als iets minder goed gaat. En soms worden bij beslissingen je vriendschappen op de proef gesteld. Maar met wederzijds vertrouwen en respect is alles mogelijk.’’

Hoe kijk je terug op je periode in TC senioren?

Ton van Bladeren: ‘’De tijd is voorbij gevlogen! Het heeft veel tijd gekost, maar dat maakte niets uit. Geen dag ging namelijk voorbij zonder een appje, je staat ermee op en gaat ermee naar bed. Ik vond het geweldig en heb er enorm van genoten. Weet je wat bijvoorbeeld zo leuk is? De jongens die hier nu rondlopen, heb ik voor een groot deel al meegemaakt in de middenbouw. Ik vind het prachtig dat ik deze, maar ook andere verschillende generaties voetballers heb meegemaakt.’’

‘’Mijn hoogtepunt? Ik denk niet dat dat in een prijs ligt. Maar meer in het feit dat we door de jaren heen steeds beter verzorgd en herkenbaar voetbal zijn gaan spelen met, op een uitzondering na, eigen opgeleide spelers. Echt met een plan. Het niveau van de selectie, spelers en begeleiding, is daardoor omhoog gegaan. We hebben daarnaast altijd genoeg mensen kunnen motiveren om bij de groep te blijven en nieuwe mensen aan te trekken. Ik vind het vooral bijzonder dat jeugdspelers die het elders proberen, na een aantal jaar weer terugkeren. Dat hebben wij ook altijd aan iedereen die buiten de Elsgeest ging voetballen meegegeven. We wensen je enorm veel plezier en succes, maar weet dat de deur altijd voor je openstaat om terug te keren. En als je ziet dat spelers dan ook daadwerkelijk terugkeren, dan maakt je dat trots. Dan heb je toch iets goed met z’n allen gedaan.’’

‘’Door deze aanpak staan we ook nu waar we staan. Twee jaar geleden zijn we overgestapt van de zondag naar de zaterdag. Sommige mensen dachten dat we het niveau niet aan zouden kunnen; het zaterdagvoetbal stond immers hoger aangeschreven als zondag. Maar kijk: het eerste is stabiel en het tweede speelt, na aanvankelijk door de KNVB in de 2e klasse te zijn ingedeeld, na 2 seizoenen en daarmee 2 promoties volgende jaar gewoon reserve hoofdklasse op de zaterdag.’’

Wat ga je het meest, en wat ga je het minst missen?

Ton van Bladeren: ‘’Een rol in de TC is toch alsof je achter het stuur zit. Je kan indirecte, maar ook directe invloed uitoefenen. En dat heb ik natuurlijk straks niet meer. En dat ga ik denk ik wel missen hoor. Maar wat ik niet ga missen, is de constante verplichting, aan jezelf, maar ook aan de organisatie en de selectie zelf om alle wedstrijden en trainingen te kijken. Ik heb hierdoor altijd rekening gehouden met het voetbal: weekenden, vakanties en andere vrije dagen stonden vaak eerst in teken van voetbal. En daarnaast denk ik ook niet dat ik de onverwachte dingen die moesten gebeuren ga missen.’’

‘’Het vraagt hoe dan ook behoorlijk wat van je. Met name als er dingen anders gaan als verwacht of gepland. Je krijgt regelmatig commentaar vanuit allerlei verschillende hoeken en personen. En soms is dat best wel forse kritiek; ik heb dan altijd maar gedacht dat iedereen het beste voor de club wil. En soms moet je ook impopulaire beslissingen maken. Maar achteraf gezien heb ik relatief weinig woorden gehad met mensen. En ik sta achter iedere beslissing die ik heb genomen.’’

Wat ga je nu doen? Blijf je actief bij Foreholte?

Ton van Bladeren: ‘’Ik blijf natuurlijk de wedstrijden bij Foreholte kijken, en natuurlijk die van Stan. Die heeft getekend bij Katwijk. Dus ik blijf hoe dan ook in de buurt van de vereniging. Ik wil iedereen bedanken waarmee ik heel fijn heb kunnen samenwerken, die me hebben gewezen op wat beter had gekund en die mij het vertrouwen gaven.’’