Ja, deze kop komt bekend voor.
Nee, jullie hoeven niet te schrikken. Het wordt geen langlopende serie. Nadat Jeugdvoorzitter Frank Dofferhoff had aangegeven te gaan stoppen, is men gaan zoeken naar een opvolg(st)er.
Ik bezoek regelmatig websites van andere verenigingen en dan valt mij op dat heel veel belangrijke functies worden ingevuld door de familie Vacature. Deze familie is landelijk zeer dominant aanwezig, behalve binnen Foreholte. Het enige lid van deze familie dat nog wel eens om de hoek komt kijken is Tijdelijke, maar daar houdt het wel mee op.
Dus zit ik nu aan tafel met scheidend jeugdvoorzitter Frank Dofferhoff en zijn opvolger Jeroen Hoogink.
Wie is Jeroen Hoogink?
''Ik ben 45 jaar, getrouwd en heb twee kinderen, Jens en Nine en ik werk bij AKZO/Nobel. In de jeugd heb ik bij Foreholte gevoetbald en ook nog een paar jaar in de senioren. Toen ben ik gestopt en Foreholte kwam weer in beeld toen Jens ging voetballen.''
Hoe zijn jullie de Corona periode doorgekomen?
Frank: ''Corona is onze deur voorbij gegaan. Ik klop het af, maar niemand van het gezin is ziek geweest. Inmiddels zijn we allemaal gevaccineerd. De Coronaperiode heeft rust gebracht in ons drukke bestaan, waardoor we ons meer richtten op het gezin. Veel vaker dan daarvoor doen we gezelschapsspelletjes, hebben we een filmavond of gaan we wandelen.''
Jeroen: ''Ook wij hebben Corona buiten de deur kunnen houden en ook wij zijn allemaal ingeënt. Uiteraard thuis gewerkt en de kinderen actief begeleid met hun online school werkzaamheden.''
Leuk om te vertellen is dat het gezin Hoogink vorig jaar virtueel op vakantie is geweest. Iedereen mocht een bestemming uitzoeken en vervolgens werd alles uit de kast getrokken om de sfeer van die bestemming in huis te halen, inclusief eten en drinken uiteraard.
Ondergetekende heeft het gezin gevolgd op Facebook en het zag er erg gezellig uit.
Frank, wanneer ben jij begonnen en Jeroen, wanneer ben jij gevraagd en heb je getwijfeld?
Frank: ''In 2013 ben ik in het bestuur terecht gekomen als opvolger van Paul Jochemsz. De functie was Bestuurslid Beleidszaken. We hadden een bestuur dat “met de voeten in de klei stond” en veelal bezig was met het hier nu en minder met beleidszaken voor de toekomst. Ik heb geprobeerd het bestuur meer planmatig te laten werken, met een jaarkalender en beleidsplannen. Voorbeelden zijn het geactualiseerde Technisch verenigingsplan en het beleidsplan ‘Veilig sportklimaat’.
Toen Martin in 2016 aangaf om te stoppen als Jeugdvoorzitter, kriebelde het toch om weer ‘de uitvoering’ in te gaan. Ik had voor mijn bestuurstermijn al vijf jaar als leeftijdscoördinator in het Jeugdbestuur gezeten. Dus toen ik werd gevraagd om Bestuurslid Jeugd te worden, hoefde ik niet lang na te denken.''
Jeroen: ''In mei 2021 gonsde het al een beetje door de vereniging, maar door Corona bleef het beperkt tot een klein groepje leden. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek met Rogier Hoeijmans, Raymond Booms en Rob Schrama. Ik had me voorgenomen om niet direct ja te zeggen. Ik wilde namelijk weten wat voor een persoon er werd gezocht. Als het alleen maar was om “op de winkel te passen”, had ik nee gezegd, want daar liggen mijn kwaliteiten niet. Ik houd er van om uitdagingen aan te gaan, om nieuwe ontwikkelingen te starten. Kortom om als Jeugdafdeling door te groeien, zoals het al was ingezet.''
Frank, wist jij waar je aan begon en Jeroen, weet jij waaraan je begint?
Frank: ''Doordat ik al in het Hoofdbestuur zat en ervaring had in het Jeugdbestuur, had ik een redelijk beeld van de taken van Jeugdvoorzitter, maar het kostte wel meer tijd dan ik me vooraf had voorgesteld.''
Jeroen: ''Grotendeels wel, want ik draai al een jaar mee als coördinator. Ik heb een aantal taken, waarvan ik vind dat ze niet bij de voorzitter horen bij anderen neergelegd. Dat geeft mij de gelegenheid om te werken aan de plannen die ik heb.''
Frank, wat waren jouw plannen en welke zijn wel en welke zijn niet uitgekomen? Jeroen, wat zijn jouw plannen?
Frank: ''Ik had heel veel plannen toen ik startte; meisjes- en vrouwenvoetbal laten groeien, meer aandacht voor de ontwikkeling van niet-selectie spelers, uitbreiding van het jeugdkledingplan, starten met G-voetbal, blijvende aandacht voor sportiviteit en respect, ervoor zorgen dat Foreholte de mooiste club van de Bollenstreek is en blijft. Achteraf gezien was ik te ambitieus, want niet alles is gelukt. Wat wel is gelukt, is om het meisjes/vrouwen voetbal een grotere plek te geven binnen Foreholte. Ook is het jeugdkledingplan uitgebreid, waardoor iedere jeugdspeler en leider nu ook naast het veld in Foreholte kleding loopt. Met G-voetbal zijn we gestart met een aantal enthousiaste vrijwilligers en kinderen. Die groep is stabiel en heeft een vaste plek op de maandagavond. Op vrijdagavond is er elke week een training (clinic) voor niet selectiespelers die wordt verzorgd door spelers van de selectie. Ik heb, samen met Martin en de andere verenigingen op de Elsgeest, veel tijd en energie gestoken in Voorhout Beweegt. Dat heeft goede onderlinge contacten opgeleverd, maar dat is niet het succes geworden wat we hadden gehoopt.''
Jeroen: ''Ik ben niet van plan om het roer helemaal om te gooien, maar wat ik belangrijk vind is dat de scheiding tussen selectie/niet selectie kleiner wordt. De O7 tot O11 teams trainen nu bijvoorbeeld op hetzelfde tijdstip op hetzelfde veld en krijgen voor het grootste deel dezelfde oefeningen.
Het wordt allemaal zeer goed opgepakt door de Technische Commissie Jeugd, onder de bezielende leiding van Jan-Willem van Leeuwen. Frank heeft het meiden/vrouwen voetbal op de kaart gezet en ook daar wil ik nog meer de focus leggen. Meiden opleiden voor Dames 1, zoals ook bij de jongens/mannen gaat. Er spelen natuurlijk ook meiden bij de jongens en dat is natuurlijk prima, maar als ze dan eventueel afvallen, moeten we er voor zorgen dat ze dan instromen bij de meiden.''
Frank, wat is je leukste herinnering aan de hele periode?
''Toen ik net betrokken was bij Foreholte en training gaf aan de Ukken op woensdagmiddag, kwam ik op een keer zo’n ventje tegen met zijn moeder en toen zei dat kereltje tegen zijn moeder “Dat is de meester”. Het zit hem dus niet altijd in de grote dingen.''
Frank, wat is je minst leuke herinnering aan de hele periode?
''We hebben ooit een hele lastige beslissing moeten nemen in het meidenvoetbal. En bij dat soort beslissingen gebeurt het wel eens dat er mensen boos worden en dat begrijp ik ook. Maar ik heb het gevoel dat een aantal mensen het mij nog kwalijk neemt en dat vind ik heel vervelend.''
Frank, waar ben je het meest trots op over de hele periode?
''Er zijn veel dingen waar ik trots op ben. Ik ben trots op de jeugdbestuursleden, waar ik deze periode mee mocht samenwerken, maar ik ben ook trots op het organiseren van het eerste Caroline Dangerman meidentoernooi. Een geweldig succes waren de meidenclinics, waar meer dan 80 meiden aan deelnamen.''
Jeroen, wil jij Frank nog wat meegeven?
“Frank, bedankt voor het gespreide bedje. De jeugd staat goed op poten, dus ik kan rustig instappen”.
Frank, wil jij Jeroen nog wat meegeven?
“Jeroen, ik zie al heel veel dingen gebeuren, ga daar mee door. Neem niet te veel hooi op je vork. Blijf ‘positief’ kritisch. Tegen de tijd dat je constateert dat alles is wat het is, is het tijd om je opvolger te zoeken. En zorg voor een goede taakverdeling. Wat doet het jeugdbestuur wel en wat doet het jeugdbestuur niet”.
Een laatste vraag: Jeroen, blijf je nog leider van je zoon, die bij Teylingen voetbalt?
“Uiteraard, hij heeft besloten met een aantal schoolvrienden te gaan voetballen en daar zitten ook jongens uit Lisse bij, dus leek Teylingen de meest logische optie. Er loopt hier bij Foreholte overigens een tegenhanger. Mo Ait el Houssie zit in de TC bij Teylingen, terwijl zijn zoon bij Foreholte voetbalt. Sterker nog, hij voetbalt hier, in Veteranen 3”.
Frank, blijf je nog actief binnen Foreholte en wil je verder nog wat kwijt?
“Natuurlijk, ik ga de kleding en materialen verzorgen. De kleding zat altijd bij het jeugdbestuur, maar daar hoort het niet. Ik wil iedereen bedanken, waarmee ik in het verleden heb samengewerkt”.
Aan het einde van het gesprek heeft Frank nog een nabrander in petto. Jeroen was trainer bij zijn zoon, die in de F speelde, en hij schoof voor de eerste keer aan bij een vergadering voor leiders en trainers. Op zich vond ik het een constructieve vergadering, maar aan het einde van de vergadering liep Jeroen helemaal leeg.
“Het enige dat Foreholte doet voor de lagere teams, is een tas met spullen geven”.
Gelukkig is dat inmiddels behoorlijk verbeterd en dat zal in de toekomst alleen maar beter gaan.
Ik wil Frank en Jeroen bedanken voor hun openhartigheid tijdens het gesprek. Frank bedank ik voor zijn enorme inzet en Jeroen wens ik heel veel succes in zijn nieuwe functie.
Jan Regeer